ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΚΑΤΩ ΒΙΑΝΝΟΥ

Αγαπητέ προσκυνητή -  επισκέπτη.

              Ο ναός στον οποίο βρίσκεσαι είναι αφιερωμένος  στην   Αγία Παρασκευή     την Οσιοπαρθενομάρτυρα. Κτίστηκε το 1910 από τον Ιωάννη Αγγουράκη σε εκπλήρωση τάματος, γιατί η οικογένειά του δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδί. Μετά απέκτησαν παιδιά. Ανάδοχος του ναού ήταν ο ίδιος που παραχώρησε και το οικόπεδο. Είναι η αγαπητή Αγία όλων των Κατωβιαννιτών αλλά και των κατοίκων της Περβόλας και του Χόνδρου. Εορτάζει στις 26 Ιουλίου και στον εσπερινό γίνεται εκδήλωση από τις νοικοκυρές του χωριού, στη μνήμη της. Τα τελευταία χρόνια το πανηγύρι τιμά με την παρουσία του και ο Δήμαρχος Βιάννου και πολλά μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του. Οι νοικοκυρές προσφέρουν κεράσματα με λιχουδιές κάθε λογής που φτιάχνουν οι ίδιες. Η εκδήλωση γίνεται με τη βοήθεια και συμμετοχή του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού και της Ενορίας Κάτω Βιάννου. Μαζεύεται πολύς κόσμος και συνήθως ακολουθεί γλέντι μέχρι το πρωί.

                                                                                                   Από την ενορία Κάτω Βιάννου

ΕΚΛΗΣΙΑ ΑΓΙΟΥ ΓΡΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΤΩ ΒΙΑΝΝΟΥ

Αγαπητέ προσκυνητή -  επισκέπτη.

          Ο ναός στον οποίο βρίσκεσαι είναι αφιερωμένος  στο Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρο Άγιο Γεώργιο,  που είναι και ο πολιούχος Άγιος του χωριού Κάτω Βιάννος. Θεμελιώθηκε το 1897, και αποπερατώθηκε το 1904 από τον ιερέα Νικόλαο Λουλάκη. Κτίστηκε με περισσή αγάπη από τους Κατωβιαννίτες, αφού όλοι μαζί σχημάτιζαν αλυσίδα για να μεταφέρουν τις πέτρες από τη θέση Κουτσουκλί δίνοντάς τις ο ένας στον άλλο. Ανάδοχος της εκκλησίας ήταν ο κ. Παπαδάκης Γεώργιος του Εμμανουήλ. Ανακαινίστηκε το 1969 από τον ιερέα Μιχαήλ  Δουλγεράκη. Τότε έφυγαν και τα κεραμίδια και κατασκευάστηκε ο σημερινός θόλος στην οροφή. Εορτάζει στις 23 Απριλίου. Εάν όμως το Πάσχα πέφτει μετά τις 23 Απρίλη, τότε εορτάζεται την επόμενη μέρα του Πάσχα (Δευτέρα της Δικαινησίμου). Παλιά γινόταν λιτανεία και περιφορά της εικόνας του Αγίου σε όλο το χωριό. Ακολουθία τελείται και στις 3 Νοεμβρίου στη μνήμη της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου.

 Από την ενορία Κάτω Βιάννου.

Ο π. Μιχάλης Δουλγεράκης

Ο αλησμόνητος παπάς της "μικρής" Βιάννου

     Ο αείμνηστος παπα – Μιχάλης Δουλγεράκης  γεννήθηκε στην Κάτω Βιάννο το 1939.  Ήταν γιός του  Νικολάου Δουλγεράκη  και της  Αναστασίας   Τζανάκη .

     Από μικρό παιδί στράφηκε στην Εκκλησία την οποία αγάπησε πολύ.

     Τέλειωσε το Δημ. Σχολείο Κάτω Βιάννου και το τότε εξατάξιο Γυμνάσιο Βιάννου.  Φοίτησε στο Ανώτερο Φροντιστήριο της Εκκλησιαστικής Ακαδημίας της Θεολογικής Σχολής του  Αριστοτελείου  Πανεπιστημίου  Θεσσαλονίκης , από όπου απεφοίτησε το έτος  1966    με βαθμό Άριστα .

      Παντρεύτηκε , το έτος 1966, την Αικατερίνη Μανδαλάκη του Γεωργίου και της Μαρίας , με την οποία απέκτησε τρία παιδιά .Την Αγγελική που σήμερα είναι δασκάλα , τον Νικόλαο σημερινό ιερέα στην Ψαρή Φοράδα Βιάννου, και τον  Γιώργο που είναι σήμερα υπαξιωματικός του Ελλ. Στρατού.

       Η σύζυγός του , άξια πρεσβυτέρα , στάθηκε πάντα δίπλα του βοηθώντας τον   στο έργο του και ακόμα και σήμερα ασχολείται με την εκκλησία όπως και παλιά.

      Χειροτονήθηκε Ιερέας τον Ιανουάριο του   1967,  από τον τότε μητροπολίτη Πέτρας κ. Δημήτριο, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Σεληνάρι Λασιθίου

και τοποθετήθηκε εφημέριος στην ενορία  Κάτω Βιάννου , όπου  έμεινε σε όλη     του τη ζωή, υπηρετώντας με μεγάλο ζήλο την εκκλησία , την ενορία του και τους συγχωριανούς του.

      Πρωτοστάτησε στην ανέγερση των Ιερών Ναών :

          Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου .

          Αγίου Σπυρίδωνα   που παραχώρησε και το οικόπεδο

          Προφήτη Ηλία και Τριών Ιεραρχών στη Μέση , η οποία ανήκει στην ενορία Κάτω Βιάννου.

      Επίσης ασχολήθηκε με την ανακαίνιση και συντήρηση των άλλων Ναών της ενορίας του:

          Αγίου Γεωργίου πολιούχου του Χωριού που , για την αποπεράτωση των εργασιών του σε δύσκολους οικονομικά καιρούς , έβαλε υποθήκη ακόμη και την περιουσία του, μέχρι να ξεχρεωθούν οι απαραίτητες εργασίες.

          Μεταμορφώσεως του Χριστού όπου έπρεπε , λόγω της παλαιότητας του Ναού, να παρευρίσκεται κλιμάκιο της αρχαιολογικής υπηρεσίας και  το οποίο φιλοξένησε  επί δύο περίπου μήνες στο σπίτι του και τιμήθηκε για την προσφορά  του αυτή  από τον τότε έφορο Βυζαντινών αρχαιοτήτων Ηρακλείου.

           Παναγίας  (Εισόδια της Θεοτόκου ).

           Αγίας Παρασκευής και

           Ζωοδόχου Πηγής στη Μέση.

 Όλοι οι Ναοί  ήταν πάντοτε καθαροί  και  περιποιημένοι.

         Τακτικός στις Ιερές Ακολουθίες δεν έμεινε Κυριακή ή εορτή που να μην λειτουργήσει σε όλη την θητεία του ακόμη και όταν ήταν ασθενής. Το σπίτι του ήταν οι εκκλησίες της ενορίας του.

        Αγαπούσε όλους τους Χωριανούς και προσπαθούσε να τους φέρει πιο κοντά στην εκκλησία και στο Θεό με υπερβάλλοντα ζήλο.

        Είχε πάντοτε να πει μια καλή και σωστή κουβέντα σε όποιον ζητούσε την βοήθειά του σαν πνευματικός ηγέτης αλλά  βοηθούσε και υλικά όσο μπορούσε όποιον χτυπούσε την πόρτα του σπιτιού του. Προσπαθούσε να υπάρχει αγάπη και ομόνοια στο χωριό και έκανε σχετικές παρεμβάσεις όπου χρειαζόταν.

         Για τις δράσεις του αυτές είχε συμπαραστάτες του όλους τους Κάτω-Βιαννίτες ,

ικανότατα Εκκλησιαστικά Συμβούλια που τον βοηθούσαν πολύ καθώς και ολόκληρη την οικογένειά του , τα παιδιά του και κυρίως την σύζυγο του που ήταν το δεξί του χέρι κάθε στιγμή  όπου χρειαζόταν.

        Εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία 64 ετών το 2003 νικημένος από την ασθένεια του διαβήτη που τον ταλαιπώρησε περισσότερο από μια δεκαετία, χωρίς δυστυχώς να δει τον γιό του Ιερέα που ήταν και η μεγάλη του επιθυμία.

          

                                                                             Κάτω Βιάννος  3-11-2015

                                                                                 Γιώργος  Κονδυλάκης

                                                                        Συντ.  Εκπαιδευτικός – Φυσικός

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ στις 7-11-2015